Sosialisering

Kari Anne ga meg gode tips på hundar eg kunne få god sosialisering på, og eg tok kontakt for å avtale et møte. Første sosialisering blei med John og Odin. Odin er ein rottweilerkjempe med galante manerer så det holder. Og ei usikker Eireen blei etterkvart tryggare. John var ved første øyekast kjempeskummel, men det gjekk heller ikkje lange stunda før hu hadde tødd opp med han. Odin var som sagt ein kjempe, som bildene viser, men dette var ingen problem. Det skremte hu litt når han bydde opp til lek, men fleirne møter vil forhåpentligvis gjer henne trygg på dette også. Til tider la hu seg ned og betrakta det heile, før hu i gallopp sprang mot John, og kraup forsiktig opp i fanget hans. Hu helste også på sambuaren hans, og eg ser at damer generelt ikkje er eit problem. Hu er spak med ein gong, men tør veldig fort opp når hu helser på damer. John var også kjempe god som inviterte til lek mellom Eireen og Odin, så fekk eg hendene fri til å ta litt bilder. =)
Ein liten bildeserie fra seansen nedenfor.
Eireen var heilt ferdig då me gjekk derifrå, og eg såg antydning til startande raptus, og avslutta besøket før hu fekk skikkelig springerie. Etterpå bare sov hu. Herlig god sosialisering.

Eireen er blitt norsk

Så var den store dagen komen, og eg skulle ned til Frankfurt og hente Eireen heim. Først skulle eg fly frå Sola til Oslo, og derifrå ned til Frankfurt for så å fly direkte tilbake til Sola igjen.

Det blei ikkje mange timane med søvn den nattå, men ingen problem å stå opp. (lurer på kaffor) Flyet til Oslo overraska meg på mange måtar, eg va nemlig IKKJE klar over kor skummelt det var å fly, og satt med hjerta i halsen både under "take off" og landing. For ei pysa... Men, det aller verste var nede i Frankfurt. Eg trudde virkelig flyet skulle skeine over og rulle rundt, då me kom litt på halv åtte ned mot rullebanen.. Fant meg sittande å kikke ned i bakken for å lukke ute skummelhetene.. =) Og det funka jo bra.. =)

På sjølve flyplassen blei eg heilt "lost". Oppdrettar sat fast i trafikken, og var ikkje komen endå, og eg hadde skikkelige problemer med å få lokalisert kor eg i det heila tatt var. Det meste sto på tysk, og eg kan ikkje tysk.. Etter mykje om og men, fram og tilbake, nesten innsjekking og utallige frustrasjonslydar frå meg møtte eg endelig Elvira (oppdrettar) og Eireen. Ved bilen ordna me opp i resten av betaling og papirer, før me endelig blei aleine. Eg fant fort ein rolig plass, uten for mange folk susande forbi, og Eireen roa seg meir og meir etter kaoset inne på flyplassen. Eg fekk endelig summa meg og tatt bilde, så eg kunne sende til spente nordmenn heime i moderlandet. Og hjelpe meg for respons. =)



















Eireen var heilt ferdig av alle inntrykka og sovna nesten med ein gong hu kom ned på fanget mitt. Eg hadde funne meg den mest teite stilling som gjekk an, nemlig å sitte på huk, og kan skjøna det at eg ikkje kunne bevege meg når hu hadde sovna så fint... Så der sat eg, på huk, og kjente beinå blei vondare og vondare. :/

Tida nærma seg for at me skulle returnere til Sola, og det var for oss bare å gå gjennom sikkerhetskontrollen. Me kom på flyet, og fekk ei heil rad for oss sjøl, handikap-plassene fremst, så det var god fotplass. Og skjønnaste Eireen sov og sov.
Me nærma oss Sola, og eg pakka om for å ha alt av papirer til tollen klar, slik at ting kunne gå fort. Eg ville heim nå. Ved tollen var det ingen, så me slapp ytterligare heftelsar, og kunne sette beina innanfor heimen litt over kl 19.

Og heime venta de spent. Møtet med Tanja gjekk veldig bra, sjøl om hu i ettertid har gitt beskjed litt urettferdig. Men, når det er skrevet, så høyre det jo til saken at Tanja er skranten mtp patellaen sin, augene og det kan fort bli nok for hu. Eg må skjerme hu litt for kvalpestrekene til Eireen, så hu ikkje får det for seg å gå på hu uten grunn.
Hu har funne seg greit til rette, Lea på snart 3 år er ikkje skummel, og bare kjekk. Anders derimot, er bittelitt skummel endå, men det tør opp for kvar time de er i nærheten av kvarandre.
Eg og Eireen har tilbrakt to netter på sofaen ilag, nåke som har resultert i tørre netter. Heldigvis at hu ikkje har tissa i sofaen.. =) Ute har hu funne "dumpeplassen" vår, kor me kaste hundebæsjane frå plenen, og setter seg bakom det vesle huset i hagen og bæsje.. Jaja, så sleppe me å gå og leite etter resultata hennas for å få de plukka opp..


Idag har eg voge Eireen, og hu vege nå 2057 gr, mot 1690 gr i forrige veka. Tanja var 2367 gr. Ikkje store forskjellen i vekt, og heller ikkje store forskjellen i størrelse aent enn ein liten c, eller to.
I morgen begynner me smått med miljøtrening og sosialisering, då hu har fått nokre dagar i ro og fred heime. Det skal bli spennande, for eg ser nå ein del ting som me allerede har begynt å "trene" på. F.eks bli komfertabel med bur, ligge i halvdelen av buret, så deretter med toppen oppå, og deretter med gitter på uten å vera lukka og så lukka. Først då vil eg bruke det i bilen, slik at hu kan var trygg i bur i bil også. Eg har allerede komt et stykke der, for hu velger allerede å ligge i bur uten topp.


Ei raptusøkt har hu hatt idag, og då tok eg hu inn i buret som fremdeles sto ferdigmontert, og hu roa seg der. Grunnen til at eg tar av toppen er at eg vil hu skal bli skikkelig komfertabel i utgangspunktet, før me sakte går vidare slik at me får eit godt grunnlag for vidare trening mtp heimetrening og liknande.

8 veker bildene

Litle snuppeline har blitt 8 veker nå, og har i vente kommande veke både vaksinering og evaluering før avreise til Norge neste tirsdag. Herlighet som eg gleder meg. Boka "valpesosialisering" er allerede skumlest ein gong, skikkelig lest ein gong, og skal nå noterast frå slik at eg gjer alt rett frå første stund.

Under ei veka

Det er ganske så ufatteleg at eg om under ei veke sit med ein liten brun og svart kvalp på fanget her heime i stova mi.
Det blir ei spennande tid framover med mange ting me må gjennom med tanke på sosialiseringen hennas, men skal gi alt desse vekene... De blir proppfulle, men eg rekner med at eg held håve kaldt....




*alle bilder av Eireen og filmsnuttar er stjåle ærlig frå oppdrettars heimeside*

Nye vekesbilder.

Då var den litla tøttå allerede blitt 5 veker, og nye bilder har kome på mail. Syns hu blir skjønnare for kvar gong eg ser på na, og det e ikkje reint lite i løpet av ein dag.
Nå har hu fått snuten kort også, som den puddelkvalpen hu e. =)

Bilder Lea, Ayla, Tanja og Elvis

Snart bare 1 mnd igjen

Om få dagar har me bare ein mnd igjen å venta før eg kan sette meg på flyet på Sola, og fly ned til Frankfurt for å plukke opp Eireen. Fekk opplyst av oppdrettar at hu antagelig ville vera 20 cm og omkring 2 kg. Altså akkurat slik som Tanja er.. =)
Kjenner tanken på ein travel og innholdsrik mai får meg til å smile, for då vett eg tida vil gå fort.

Det har og kome nye bilder av Eireen, etterlengta til dei grader, for eg får jo ikkje nok bilder å drøyme meg vekk i. :)


Eireen er hu med gult halsbånd. =)

3veker

Nå har hu rukke å blitt 3 veker, og nye bilder har kome på mail. Eg ser eg må begynna å forbereda litt, med tanke på rommet hu skal var på.
Men fy søren så nydelig hu er, hu har så flotte brunfarge. <3

Eireen

Eg må komme opp med et knallbra navn. Et så klinge godt når eg ska ha hu inn på innkalling. Et slikt "knallgodt" navn. Gjerne orginalt.
Men eg har god tid på meg på det.

Eg har store drømmar om henna.. For meg iallefall.

I henhold te lydighet, så blir eg jysla fornøyd om hu ende opp med god kvardagslydighet..

I forhold te spor, så har eg ambisjonar.
Me ska begynna tidlig..
2 veka hjå meg, ska eg strø ut godbitar slik eg har gjort med Tanja, og lære hu til å bruke nasen sin for å oppnå belønning.

Eg må også gå kvalpakurs.. For eg har jo aldri hatt kvalp før.. Min første kvalp, som 31 åring gitt.

Eg har bestemt meg for IKKJE å stille ut, for eg vil ikkje utsette hu for det stresset der.

Men agility og spor e definitivt nåke eg har lyst til og kan klare å gjennomføre. Det til tross for ungar i alderen straks 3 og 10 år. Det e jo bare stas om me finne de.... Når me har komt oss et lite stykke ut i treningen ska dei få var med å hjelpa te med ID-spor. Og då ska forhåpentligvis begge hundane få var med ut i skogen å søka opp.

Tanja er jo Patella-positiv, så eg må finna greie plassar for henna å komma fram på. Dessuten e hu jo så liten og (22 cm i mankehøyde), så det e greit om ikkje det er for store hindringar for henna..

-----------------------------------------------

Eg ska lera na te å rydda for meg. :D
* Lera na te å plukka opp ting og legga dei i ein kasse.
* Lukke dører
* Bære ut på kjøkkenet diverse småting


Det som eg ser vil bli det vanskeligaste, er å lera hu til å IKKJE bjeffa.. Spesielt siden Tanja bjeffe kvar gong det ringe på dørå, når det komme folk, hvis hu lukte maten sin og me går ut på kjøkkenet.

Detta ska bli kjekt..

Ny sporar i hus frå juni 2010

Nå har eg leita på nett i 2 mnd etter ein mellompuddel tofarga. Faktisk så har eg ikkje visst om at der finnes 2 farga pudlar, men EG ELSKE det faktum at det gjere det.

Endelig litt fargekombinasjonar å velge mellom for oss som ELSKE det faktum at puddelen ikkje røyter. Det e vel nåke av det besta som finnes. Deilige hundar som IKKJE røyter. Men, når det e sagt, så e de jo deilige dei så røyte og da..

Eg syns ikkje det var det enklaste, siden dette ikkje var å oppdrive i Norge eller i Sverige, så eg måtte ty til det skikkeliga utlandet. Problemet var ikkje å finne ein tofarga, for dei finnes det plenty av, men det er størrelsen som var litt vanskelig.

Mellompuddel som me har i Norge, går inn under "Standard" i utlandet, altså Kongepuddel. Men det er likevel nokre som også har desse "klein pudel" eller "Moyen".
Standard i utlandet går frå 38 cm til 60 +/-.
Klein pudel går altså frå 35 cm (i England) og 38 cm i den store verden..


Toy, Dverg og kongepuddel var enkelt å finne, og ikkje minst teacup poodle. Enkelt å finne tilgjengelige kvalpar og i mange forskjellige variasjonar.

Eg blei heilt forelska i både "Harlekin" som er 50/50 svart og kvit og Phantom Black&Tan som eg vil sei er veldig lik fargecoveret til ein Rottweiler, meir eller mindre.

Det finnes ganske masse forskjellig, og det er mange gode sider som viser dette, men eg har tenkt å forklare litt om det.

Mismark
- Solid farge på kroppen med kvitt parti på bryst og potar, den kombinasjonen som er "lågast" på listå..


Harlekin er 50/50 av kvit og svart/sølv/brun/blå









Parti er som eg har forstått i utgangspunktet kvit med partier med forskjellige fargar, enten svart, aprikos, rød, brun osv. Men andelen av kvit e større enn 50%.




Sable
Sable'n e ganske artig, Håret på botnen er ein farge og langs lengden på hårstråa endrer fargene og ender vanligvis opp med brune eller svarte tuppar. Her finner du også Phantom Sable..


Brindle og Saddle og Saddle med kvitt parti


En Phantom er alle farger som er født med tan punkt-mønster. Dette mønsteret er typisk for dobberman, Yorkshire Terrierane, Manchester Terrierane.....
Dei må ha dei lyse flekkene på bestemte plassar, og det er: over kvart auga, på sidene av munnen og kinnene, på undersidene av øyrene, på alle føter og/eller beina, under halen, og vanligvis finnes det også på brystet.
Eg har også sett desse i sølv og tan, og som denne nydelige siste her som er ein Phantom cafe au lait.


Utallige kombinasjonar finnes der ute i den store verden, og her kan du lese meir utfyllande om dei forskjellige fargekombinasjonane.

Det e altså av den siste kombinasjonen eg skal få. Mellompuddel Phantom B&T, =)

Mor til Eireen (den skjønnaste kvalpen som eg skal få) er 40 cm, og faren (nåke av det nydeligaste eg har sett) er 43 cm. Just the perfect height.. =)
Eireen
















Mor til Eireen


Far til Eireen

Litt spor

Me har siden søndag kasta ut små godbitar/oppbløtt mat på plenen, slik at Tanja har fått snust opp desse. Og jammen er eg imponert av den litla tøttå.

Hu går egentlig lite på grovsøkt, men tar strategisk føre seg et og et område med finsøk. Når hu ikkje lenger finne meir på finsøk, går hu over i grovsøk og ender opp med konklusjonen at der e meir, eller ikkje..
Hvis der ikkje e meir, så slutter hu å leite.. Ligg det igjen ein, så er det jammen ned med nasen i ein kombinasjon grov og fin, til hu er i område.. Artig å sjå koss hu arbeider. =)

Nå skal me utvida, å jobba vidare i frå dette utgangspunktet. Målet er ID-spor. =)

Dette er skammelig

Det at eg ikkje har oppdatert bloggen min på veldig over 1 år, er direkte skammelig.

For det er ikkje det at eg ikkje har hatt tid, men rett og slett ikkje fått det til. Det har vore lite å skrive også i forhold til Tanja.

Men det som er å ta på ein liten oppdatering er:
1. me har fått konstatert kronisk tørre auger
- dette gjer til at hu må dryppast 2 gonger morgen og kveld, og helst ein gong midt på dagen. 3 gonger hvis hu får betennelse på augene, nåke som fort kan henda.. :/
2. Knea hennas popper heile tida utav ledd, men heldigvis har hu ikkje plager med dette enda. =)
3. 8 tenner gjenstår i munnen hennas. Desverre har hennas tenner vore så dårlige, og hu har hatt mykje vondt pga dette, at ved veterinærbesøket i fjor, så ga eg beskjed om at de skulle trekke alle de lause tennene hennas, og la dei som var gode stå igjen. Hu har alle hjørnetennene sine igjen, og ei på kvar kjeveside av denne, totalt 8 stk.

Når det er sagt, så er det blitt ein heilt annan hund etter me trakk 10 tenner og hu bare sitter igjen med 8 stk. Ikkje har hu vondt, ingen betennelse, og me klarer å holde desse 8 fine og sterke, noko som gjer at hu er blitt utrulig leken og glad. =)

Tanja elsker å dra i ei leke, og får eit artig vesen over seg når me skal prøve å "ta" leka fra hu igjen. Tanja har fått bli familiehund, og skal bare brukast til kos og løye. =) Me venter med trening til me ein gong får ein ny hund. Puddel dette også.
Og forhåpentligvis blir ikkje det altfor lenge til. =)

Eg har nå bedre tid, større vilje og ønske til å få gjennomført å trene til rallylydighet, men satser på å gjere dette med ein ny og ung hund, istaden for Tanja, som ser dårlig, høyrer dårlig, og har vonde kne..

Det blir spennande å sjå korleis Emil utvikler seg, og håper at til tross for avstanden til søster, så får me komme masse på besøk, både i familesamenheng og som "hjelp til trening"samenheng.

Oversikt og kartlegging av øvelsane

Nå har eg fått oversikten over øvelsane i rally-lydighet og tenkt litt på koss me skal begynne.
Tanja er jo egentlig på 0-stadiet, så eg begynner bare på nytt som om ingenting sitter i hovudet hennas.
Det første eg kommer til å klikke for er kontakt.
Kontakt uten bjeffing, utålmodighet. Eg vil ikkje bry meg om hu står/sitte/ligge/trippe, bare hu ser på meg uten å pipe og bjeffe.

Tanja kan nemlig bli så overivrig pga dette er så kjekt at hu begynner å både pipe, bjeffe og snurre rundt.
Å snurre rundt er ingen bra ting, for for hennas del er det ein del av ein handling pga for lite stimuli.. :/ Heldigvis ikkje nåke hu har fått hjå oss, men det er ein handling eg ignorerer.

Så, først og fremst, KLIKK PÅ KONTAKT.




Over til Lea...
I går, på nyttårsaftan, la Lea seg heilt sjøl.
søndags- og mandagskveld blei hu lagt i si eigå seng for å sove, mens eg satt på vår seng bare slik at eg var der. Dette kom det ein del protestar på, men etter langt om lenge (føltes det iallefall ut som) så la hu seg ned for å sove.
Tirsdagskvelden la hu seg sjøl, og det blei hyrsterisk gråt i 3 sekunder etter at eg gjekk ut av rommet. Det var stille i ca 5 min før hu begynte med å lyde slik "bare for å lage lyd/gråt". Eg var oppe 4 gonger til hu, og det tok hu 45 min å roe seg såpass ned at hu klarte å sove.
Men i går la hu seg heilt perfekt. Eg la hu ned i senga, song "bæ bæ lille lam" to gonger. Strauk hu forsiktig over håret mens eg sa "Nå er det kvelden, og du skal sove, men mor er her. God natt". Rett etterpå gjekk eg ut, og det kom ingen lyd. Absolutt nada.
=) Kjempe herlig.
Det var jo nyttårsaftan, så me vekte hu kl 23, kledde på oss, og gjekk ut for å sjå på rakettane. Då eg la hu igjen etterpå, gjorde eg akkurat likt som tidligare på kvelden, og suksessen gjentok seg heldigvis.
Eg sovna på sofaen, og låg der resten av natta. Det ikkje fult så godt, for det blei jysla kaldt.

Glede meg te å fikse godbitar til Tanja og begynne å klikkertrene skikkelig igjen. =) =)

Endring i blogg

Nå blir det endring på blogg.

Det vil primært bli blogga om Tanja, som er ein bitteliten toypuddel, og mi trening med henne.

For eg vil nemlig bli med å konkurrere i rallylydighet med hu... Prøva på det iallefall.

Nå har jo eg et kjempegodt utgangspunkt med søster som trenar og veiledar, og ikkje minst ein superklar puddel som er så lærevillig som et klart egg.

Vel, et klart egg kan vel ikkje kallast lærevillig, men i mangel på andre beskrivelsar, så havna eg på denne.

Kommafeil i mente, samt masse bilder av både Tanja og Lea på 1,5 år blir det, så sånn er det.

=)

Oppe i 2,5 time aleine

Idag har Swejsan og Tanja vore aleine i 2,5 time.. Me auke stadig på minuttene .. =)

tur

Idag gjekk me tur rundt sentrum, der me møtte 4 hundar på tur. Først hadde me allerede lekt oss litt med forskjellige kommandoar nede på grusbanen med kongla i luftå som belønning, før me gjekk vidare. Eg blei plutselig oppmerksom på at der kom ein mann bak oss med ein langhåra dachs. Eg snudde sånn at me kunne få trene på passering. Dette var første passering med hund på lenge, så eg var veldig spent.
Swejsan var ganske ivrig ved denne passeringen, men gjekk ikkje foran beina mine, men holdt seg på si side, bare litt långt framme. Øyrene var heilt oppe og han var tydelig ivrig etter å komme bort til denne hunden. Den andre hunden bjeffa, sto på to bein og strevde skikkelig med å komme bort til oss, men heldigvis blei det intet møte. Eg krøyta fææælt av Swejsan etterpå, og me snudde og gjekk bak dei igjen. Han gjekk fint ved fot, og hadde heilt slakt bånd som eg holdt i høgre hand, mens han gjekk på venstre side av meg.
Andre møte kom på siste delen av turen og dette var då ein terrier med spisse øyrer. Den også drog i bandet mot oss, peste men bjeffa ikkje. Swejsan var et prakteksemplar og gjekk heil perfekt ved fot, med øyrene bakover, med heilt slakt bånd som eg holdt i høgre hand og kikka seg bare bak når me hadde passert. 5 meter forbi datt han litt lenger tilbake, men var raskt på plass igjen. Eg roste og klapte han masse og han fekk fri til å lukte å tisse litt. Neste par ut var to jakthundar av et eller aent slag som gjekk i stramt band uten å bry seg om oss, og det same skjedde der. Swejsan hadde slakt bånd, gjekk perfekt ved fot, øyrene bakover og brydde seg lite om dei. =)
Salikatt!!!!!! Eg e skikkelig imponert av han idag.
Og i tillegg så har eg vondt i bekkenet og må av og til gå ganske seint, og til og med då går han heil t perfekt ved fot og drar ikkje i bandet..
Finally.. Skal holde dette godt ved like, og trene masse på det nå i båndtvangperioden, så han klare seg fint te hausten når båndtvangen oppheves igjen.

1 natt aleine

Tittelen seier det heile. Var innover igår og pga at der låg kattungar på det rommet me vanligvis pleie å sove på, la eg Swejsan sitt teppe ut i gangen. Ca halv ett gjekk han ut der å la seg til å sove. Gamlehunden til far hadde allerede gått i gongen for å sove, og då eg rusla i seng litt over ett bare kikka han på meg, og la seg ned igjen. Eg ville ikkje gjer nåke gale med å lufte han før eg la meg, og eg hadde jo vore på tur med både han og Tass tidligare, og jammen holdt det og. Eg høyrte ingenting til han! Og var ganske overraska då eg sto opp og gangen ikkje var destruert...
Salikatt, dette love godt gitt. =)


*stoooort smil på meg*

Tanja til dyrlege

Idag fekk eg tid hjå dyrlege til Tanja. Hu stinke i munnen, og eg har sett iallefall ei laus tann pga tannstein.
Det var et fryktelig resultat. På baktanna hadde tannkjøttet trukke seg så langt opp at delinga av rota hadde begynt å komme fram. Tanna ved siden av var heilt laus og måtte trekkast. Hu fekk behalde ei laus tann, som antageligvis ville feste seg igjen. Det fekk hu også sist gang hjå dyrlegen, altså behalde ei laus tann, og denne festa seg heilt fint igjen.
Det enda med 2 trekte tenner, ei laus som hu fekk behalde og nyyyydelige (resterande) kvite tenner, og ikkje minst, FRISK ÅNDE!!! =)
Og eg blei nesten 900 kr fattigare... Men akk, ka rolle spele det, sålenge eg fekk tilbake ein hund som slepper å ha vondt i munnen og som ikkje stinker lenger. =)

Swejsan er bare god for tida. Han er rolig heime, rolig i bilen, i går f.eks hadde eg parkert, vore inne på butikk, og når eg kom ut igjen så begynte eg nesten å lure på om nåken hadde tatt han utor bilen. Ikkje satte han seg opp, ikkje logra eller skulle finne pakke(teppe) til meg. Eg måtte etter at eg hadde kjørt nokre minutter rope på han så eg såg at han var der. Men eg merke at han liker når eg står slik parkert at han får sjå på folk. Det er då han er roligast. =)

SWEJSAN VA 2 TIMAR ALEINE HEIME!!!!

Idag er eg heilt overgitt!! Boktavelig talt. Eg hadde kontrolltime 12.15, og låste meg ut av huset 11.40 i håp om at det skulle gå fint å ha Swejsan aleine heime idag. Det varte og det rakk hjå legen, og det nærma seg 2 timar før eg var heime igjen. Eg gjekk spent inn døra, for eg rekna egentlig med at det skulle ligge både ødelagte sko, tiss og bæsj der... Men til min stooore forbauselse såg eg ingenting. Swejsan kom i møte meg med teppe han hadde låge på, og logra gla slik han alltid gjer. Eg blei heilt lamslått av at det ikkje hadde skjedd nåke, men huska heldigvis på å ignorer han dei første 5 minuttene. Hang av meg kler, satte på plass varene, og gjekk i stova. I forbifarten nede i stova klappa eg han kjapt og sa hei, ikkje meir fuss enn det.. Wow, wow og atter wow.. Så utrulig deilig at det gjekk bra.

Eg kommer likevel ikkje til å la det gå så lenge framover når eg trener på dette, vil holde meg på 30-45 minutter og ta det 5 minutter derifra... kult, det funke jo..

Tanja har ENDELIG begynt å tygge på bein hu også... Juhuu...

Kennelhoste

I går kveld begynte Swejsan å hoste og harke noko så voldsomt. Han spydde opp litt innhold, og litt mage"saus", men eg holdt han rolig heile kvelden siden det peip raude alarmar i håve mitt som sa kennelhoste. Idag ringte eg til Kari Anne og forklarte kossen han høyrtes ut, og hu sa at det heilt sikkert va kennelhoste. Ayla hadde det som liten kvalp, så eg tar hennas ord om det. Og faktisk, med dei forhåndsreglane som eg har tatt idag, så har det gått veldig møje bedre. =)
Så stakkar Tanja har kennelhoste i vente, eg har mange veker med rolige kveldar foran meg, så får me bare håpa at allmentilstanden deiras held seg slik den er.. =)

Så til ein aen god nyhet. Idag var eg på ny ultralydsjekk, alt var som det skulle inni magen med tanke på morkakeplassering og slikt, og så skal me få ei lita tullemor i juli. Tydelig viste hu seg idag, og det var ingen tvil om at det blir ei jenta. Me har også funne ut at hu skal heite Lea.. =) Som visstnok skal bety "villku"! hehe.. Stiligt..

Bur-trening

I desse "vår bærbare=død" dagar har eg tilbringt tida på internett på min stasjonære data. På mitt "kontor" står også buret til Swejsan, selvfølgelig med åpen dør. =) Dei første gongene fekk han sjøl velge å gå inn der, og med ein gong han var inne, kasta eg ein neve med tørrfor inn til han. Etter ei lita stund på leit etter dei, la han seg ned og låg der ei lita stund. Nå kommer han og står i døråpningen bak meg og logrer så fint, og når eg då seie han bare kan få gå inn å legge seg, smyger han seg rundt meg og ligger der til eg er vel ferdig på dataen. I går, lørdag 3. mars låg han igjen 15 minutter før han kom tuslande inn i stova til oss. =) Dette går pigemeg framover.. =)

Heime aleine

Idag prøvde eg å la Swejsan var igjen heime, medan eg sjøl gjekk ned på butikken. Eg var vel der ca 1/2 time, og då eg kom heim igjen hadde ingenting gale skjedd. Han var selvfølgelig veldig gla, men eg gjorde som det står skreve om seperasjonsangst, helste kort, og fortsatte med det eg hadde tenkt å gjer.. =) Så det var altså 30 minutter.. juhuu.. =) =) =)

fugletur

Idag var eg og Elisabeth ved Breiavatnet for å mate duer. Og Swejsan var også med. Eg tenkte at eg kunne trene litt på at han var rolig når det var fuglar rundt han. Han var bare heilt fantastisk. Nokre gonger blei det litt for vanskelig for han, men det var tjukt med fugl så det er jo heilt forståelig. Han stressa skikkelig, begynte å flassa og skalv, men duene kunne var bare 1/2 meter fra han! =) Etter ei lita stund fekk eg skikkelig god kontakt med han, og han satt seg på kommando, la seg på kommando og fekk deilige bolla som belønning. Han stramte bandet ein god del, men i forhold til den ultimate utfordringen han fekk idag, så var det heilt fantastisk resultat. =) Eg er kjempestolt av han, og dette kommer eg til å gjer fleire gonger. =) juhu.. Desverre va mobilen tom for batteri, så eg fekk ikkje tatt bilde av heile den kjekke opplevelsen.

Fiskekrok i nasen!

Idag fekk Swejsan ein fiskekrok inni nasen. Han skulle sikkert lukte på kroken, og den hang kanskje litt fast då, men så blei han redd og tok ut med kroken i nasen så den skikkelig fekk kjørt seg fast. Eg hopte over hunden og satte meg så han ikkje kunne lee seg for å få slikka på eller ta foten på kroken. Ekkelt. Eg fekk småpanikk, men me fekk ringt dyrlege, og kom til ganske kjapt. Vanlig bedøvelse, samarbeid av alle 3, så etter ein time var kroken ute, Swejsan var 6 sprøytestikk rikare, me over 1700 kr fattigare, men med ein hund uten nåke kvast i nasen. *puh* Eg klarte ikkje la var å var aktiv hjå dyrlegen, så eg fekk hu til å bruke kniv for å komme gjennom det seige skinnet i nasen, og eg klipte av mothakå på kroken. Kan tru eg va letta når hu bare kunne dra den ut igjen. Lærdom til seinare: ALDRI FISKEUTSTYR INNE I STOVA MENS HUNDANE ER DER!!!

Bråstein

Eg ser det er lite eg har skreve om aent enn Bråstein, men eg og jentene tok Swejsan med oss te Bråstein idag også. Me va ute i iallefall 1,5 time, og han storkoste seg. I gårkveld var han skikkelig rolig, og då hadde han også fått vore masse ute, så eg tenkte me skulle få ein like rolig hund ikveld. Me traff utrulig mange hundar idag, og det va skikkelig kjekt. Mesteparten var faktisk blanding av border collie, men de hadde greit møte med han. Det va kun ein og aen hund som absolutt skulle ri på han, som gjorde litt for masse utav det, og som han ga beskjed til. Men det er for all del bare greit.. Som eg håpte på var han like trøtt etterpå, som han var igår. =)

doggiezen

I det siste har eg sett at Swejsan har tilbakefallande anfall av det å snike, så eg tok meg ei økt med han idag. Og han var kjempeflinke. Eg enda opp tilslutt å kunne legge ein godbit på poten hans, uten at han tok den.
Tanja blei også introdusert til dette med doggiezen idag, for hu er heilt ekstrem til å ta det som dette på golvet, eller at hu jage kattane bort når de har fått mjuk mat, og eter det opp. Eg tok ein bit i handa, lukka kvar gong hu kom bort og/eller prøvde å få tak i den. Då hu "ga den opp", klikka eg og ga hu ein aen bit og sa versegod. Hu kom faktisk utrulig fort inn i dette, så dette gleder eg meg til å fortsette med henna. =)
Klipte forresten klørne til Swejsan også idag, men han holdt på å bite over handa mi, for eg klipte nerva hans. Foruten om den episoden, var han veldig flink. Han la seg ned i liggestilling heilt av seg sjøl idag. =)

Bråstein med begge

Idag fant me ut me skulle ta oss ein bråsteinstur. Eg lossa begge hundane inn i bilen, og var framme halv to. Hadde klikker og godbitar med meg. Me møtte utrulig masse hundar, og det var spesielt ein new foundlender så forelska seg heilt i Swejsan. Eigerane måtte gå kjempelangt for å hente han tilbake, for han stakk heile tida av for å leke og kose seg med Swejsan. =) Han storkoste seg på Bråstein idag, og ca halvvegs tok eg bandet på han for å trene litt på dette å ikkje bjeffe når det komme folk og andre hundar. Det hadde stor suksess, og eg tok av bandet, og ga kommandoen "gå fint". Dette gjorde han også, til tross for at det kom hundar i møte. Han fekk fri når me hadde gått 5-6 skritt.
Tanja derimot sleit litt meir. Halen var nede det meste av turen, og desse store hundane blei vel brultne mor ho. Men eg passa meg for å ikkje løfte ho opp å forsterke den kjipe følelsen hu hadde, men lot hu heller få gi beskjed sjøl. Etterpå, då det kom store hundemasser med store hundar, tok eg hu opp før de kom til oss. Dette gjekk strålande, og dei andre hundane brydde seg ikkje om hu eg haddei armane.. Folkå derimot, de spurte og dulla sånn med hu atte... Og de fleste va flinke til å sette seg på huk og rakte ut handa då dei skulle hilse. =) Det va jo kjempe strålande.. =) Eg blei storfornøyd, for hu tok sjøl kontakt med nåken då me gjekk og det det bare kom ein og aen hund.
Eg traff også på ein blanding som var akkurat lit Swejsan, Prikkar, farge, kroppsform, håveform, og det va kjekt å sjå andre som han. =) Faktisk fekk han også masse oppmersomhet idag, sjøl om det som regel e Tanja som får det.
Me var ute i 1,5 time, og då me kom heim va heime va han Swejsan så glad for dette at han logra opp igjen dette såret på haletuppen sin og begynte å blø.. Eg fekk plastra det ganske godt med ein gong idag, så eg slapp å måtte fram med bøtte og klut..
Det va ein kjempe herlig tur, som sagt så sleit Tanja ein god del idag, men har ein stor forbetring ifrå første gongen me var der. Då det kom hund imøte oss, valgte hu å "gå fot", og fulgte meg forbi hundane. Det var bare nokre hundar som ga hu skikkelig håvebry, ellers var de fleste veldig flinke. Men det er meir enn nok med dei som var for henne. Eg glede meg te hu blir litt meir sjølsikker, og går heile turen slik hu begynte og slutta den; med halen oppe og ein lykkelig gange..

Frivillig inn i buret

Idag, bare to dagar etter at eg flytta buret hans inn på kontoret, gjekk han faktisk inn å la seg der HEILT frivillig. Eg satt på kjøkkenet attmed bordet, då han så fint tusla inn i buret og la seg der. Det varte ikkje lenge, kanskje 5 minutter, men bare det at det skjedde er utrulig flott. Det ser ganske lyst ut med tanke på famtidig trening.
Igår klarte han å vifte med halen så han begynte å blø. Det va blod oppetter veggene, på kjøleskapet og gelenderet, golvet (selvfølgelig hadde eg rett føre vaska golvet). Så den så måtte te med vaskeklut og bøtta igjen, det va meg. Eg teipa rundt haletippen, men det var vanskelig å få det til å halde seg på plass. Resten av kvelden gjekk ut på å unngå at han slikka og beit på det. Og det gjekk ganske bra. Teipen holdt seg på sålenge han var i ro, men den sjenerte han tydelig når han var ute å gjekk på golvet. Idag har det ikkje vore teikn på blødning fra halen, så i mårå eller fredag rekne eg med at det er relativt ok igjen..

Forberedelse

Idag har eg begynt å forberede "heime aleine treninga". Målet mitt mens eg nå likevel ikkje kan gå på jobb, er å få Swejsan trygg inne i buret i eit anna rom. Eg tar utgangspunkt i kontoret mitt. Der er det ikkje vinduer, og kan derfor bli heilt mørkt. Eg satte inn buret hans, med luka på og åpen, la inn ei tynn madrass slik at det blir godt å ligge der for han. Etterpå ropte eg på han og han gjekk inn i buret med ein gong han såg det.

Det eg håper skal skje i begynnelsen er at han går inn like frivillig som idag, og legger seg ned og får til å sove. I begynnelsen vil eg bare holde på med litt forskjellig der inne slik at eg også er i nærheten. Etter kvart vil eg begynne å kunne lukke døra mens han er i buret og eg er i rommet. Derretter vil eg mens han ligger i buret og med åpen dør forflytte meg lenger og lenger vekk. når det er ok med døra åpen, vil eg lukke den og gjere det med same hastighet. Eg ser føre meg at om ca ein måned kan eg var på kjøkkenet med han i buret på rommet og alt er ok for han. Eg har endå litt DAP igjen, og kommer nok til å sette inn resten når eg skal trene på å ha døra inn til rommet lukka..

Ein måned... Då skal me ha klart at han ligg i buret og er trygg og rolig..

Tur i snøen

Etter at det har komme snø dei siste dagane så har Swejsan kost seg kjempemasse ute. Derfor tenkte me å gå ein tur i heia mellom Undheim og Ålgård. Dette var skikkelig kjekt for Swejsan. Han sprang opp bratte bakkar, og ned bratte skråningar, og skikkelig storkoste seg. Tanja hadde derimot puddelsyndromet, der snøen feste seg i håret mellom potane og gjorde vondt når hu gjekk. Men hu fekk gå så lenge hu ikkje halta eller skalv. Derretter tok eg hu inni jakken, så snøen fekk tine seg og hu fekk varmen igjen i kroppen. Hu koste seg også, sprang 5 meter fra oss, men bråsnudde for å komme tilbake igjen. Swejsan hadde teften av så mangt, og han var skikkelig gira. Kasta eindel pinne til han, og då den leken var omme, sprang han fornøyd rundt med pinnen i munnen. Ein kald og deilig tur. =) Kanskje aller mest fordi det IKKJE regna. =)

Swejsan og Tanja

Mosvatnet

Tok idag ein liten tur ved Mosvatnet. Swejsan hadde natt til lørdag ein skikkelig spyomgang, så han har ikkje vore i slaget siden dess, nåke som også ga utslaget på turen. Tanja drog til seg masse oppmerksomhet, men eg trur det vel er kombinasjon superliten og stor hund som gjer utslaget. Blei stoppa to gonger av folk som lurte på kor gammal den vesle kvalpen var, og som fekk store auger då eg sa hu var 5 år. hehe.
Swejsan er som tidligare nevnt ikkje i storform, han brydde seg lite om folk som kom bakfra og framanifra. Ikkje eingong andre hundar gjorde nåke for han. Då me nærma oss plassen der endene, gjessene og duene held te, tenkte eg at eg vill få litt å bry meg på der. Men den gang ei, han kikka på dei, gjekk med laust band forbi, og var bemerkelseserdig lite interessert i dei. Då var det møje kjekkare med dama som rett etterpå stoppa og ville helse på dei. Og på Swejsanvis, så blei det han som kom i fokus. Trekke masse oppmerksomhet, men det e jo bare kjekt og.
Tanja komme eg te å ta med meg masse ut på slike turar, for hu blir skeptisk når folk kommer både framante og bakante og stopper opp pga dette. Men det skal eg få ein stopp på, hu skal få masse sosialisering hjå oss. =) Men, faktisk, det gjekk jysla greit å gå med begge to i band idag, men det at Swejsan ikkje var så overivrig hjalp nok godt på.

klikka Swejsan inn i buret

Ikveld tok eg vanlig fòr og klikkeren fram og tenkte eg skulle prøve å klikke Swejsan til å bruke buret sitt. Og jammen hjalp det. Me fekk det i hus på tirsdag, men det blei bare brukt den første kvelden og ca ein halvtime på natta. Etter det har det fått stått i fred. Så eg tenkte altså ikveld at eg skulle bruke klikkeren, slik Kari Anne gjorde det med Ayla. Først sto eg foran buret, uten å sjå på han. Han tilbydde meg alt han kunne, stå, sitt, ligg, god dag, han prøvde også å hoppe opp på meg, men var ikkje borti meg, for det vett han ikkje er lov. Tilslutt valgte han å sette ein fot inn i buret, eg klikka med ein gong og han blei skikkelig gira. Etterpå gjekk han heilt inn og satt der, eg klikka selvfølgelig og han fortsatte å sitte inni buret. Eg klikka for at han satt der og ikkje gjekk ut. Han blei litt i vande då han valgte å gå ut, og ikkje lenger fekk klikket. Men etter eit par minutter så tok han det igjen, og gjekk inn i buret igjen. Eg klikka som ein galning, og han blei der inne. Etter tre minutter ca la han seg ned, og eg begynte på nytt å klikke som ein gal. Han bare fortsatte å lykkas, og eg jubla inni meg. Tilsamen 4 gonger gjekk han ut av buret, og siste gongen fant eg fram det deilige store oksebeinet som han bare elsker å gnage på. Han fomla i ca 20 sekund, men gjekk tilslutt inn, fekk klikket og det deiliga store beinet. Han slikte litt på det, tok det i munnen, og ville gå ut med det. Med ein gong det skjedde, at han var ute av buret med beinet, tok eg beinet, stilte meg opp igjen, og venta på at han skulle gå inn. Og jammen gjorde han det igjen. Då fekk han igjen klikket og beinet, og har nå låge der i iallefall 10 minutter. Eg har gått opp på kjøkken og vore ute av synet hans, eg har vore på loftet på badet, ute av synet hans, og han har låge heile tida å togge på detta beinet hans. Ser lyst på det framover nå. Forresten, då eg kom ned fra badet igjen, klikka eg og ga han ein fòrbit. Bare for at han skulle vite at det va fint han låg slik. Sjøl om han hadde beinet sitt der.
Skal klikke masse for dette de neste månadane, så kan han nok snart slappe skikkelig godt inni der.

Snart vintersolverv 21/22 desember

Har vært lite oppdateringar her igjen, men det e lite som har foregått. Har funne meg ein ny "rundtur" som er 2,7 km, og ikkje tar altfor lang tid. Swejsan går som ein konge på denne turen.
Det blir ikkje ofte tur på dagtid i dagslys lenger, siden eg ikkje slutte på jobb før 3-halv 4 tida. Nyte helgene som bare det, der eg kan gå ut og faktisk sjå at me ikkje bur i nord-norge der det delar av vinteren e heilt mørkt. Men nå e det altså ikkje lenge te solå snur. Og når den først gjer det, så tar det bare ein måned så er det allerede ein halvtime lysare om dagane. =) =) =)

Me har hatt nåken turar på Bråstein sidan sist, toke litt "sjå litt folk"-turar samt kontakt trening. Og fri-ved-fot turar. Han e umåtelig flinke i forhold te koss møje eg har trent på det, men det kunne vore så møje meir bedre om eg hadde trent meir.

Nå ser det ut som om eg får muligheten te å virkelig trene vekk all seperasjonsangst, då eg komme te å var heima et par år. I juli komme det ein liten her i huset, og pga at eg har den jobben eg har, blir eg antageligvis sjukemeldt i og med at de ikkje kan legge til rette arbeidet for meg, og det er generelt veldig tungt arbeid. Eg har heile planane klare, Swejsan ska bli trygg heima, og mor ska få litt meir "fritid" frå "kleggen". Det e det nye kallenavnet når det begynner å bli på tide med litt fri fra han. Eh.. Han e jo god, men altså, å gå rundt i huset med han 2!!!! cm fra leggen e ikkje så behagelig når eg ska snu meg. Det så skjer e at eg snuble øve han då. Så det e godt med litt fri fra kvarandre og. =) Altså, fra hunden.

Men altså, så snur solå snart, og då blir det andre boller. Strukturert trening, dagtid, kveldstid og über alles... Spesialt Mosvatnet.